3. วัลลิยเถรคาถา
ว่าด้วยคาถาของพระวัลลิยเถระ

[190] ได้ยินว่า พระวัลลิยเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้ อย่างนี้ว่า
ฝนตกลงมา มีเสียงไพเราะดังเสียงเพลงขับ กุฎี
ของเรามุงดีแล้ว มีประตูหน้าต่างมิดชิดดี เราเป็นผู้
ไม่ประมาทอยู่ในกุฎีนั้น ถ้าท่านปรารถนาจะตกก็เชิญ
ตกลงมาเถิดฝน.

อรรถกถาวัลลิยเถรคาถา

บทว่า ตสฺสํ วิหรามิ อปฺปมตฺโต ในวัลลิยเถรคาถา มีอธิบายว่า
เราชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว เพราะบรรลุถึงที่สุดแห่งข้อปฏิบัติอันให้ถึงความ
ไม่ประมาท อยู่ผัดเปลี่ยนอิริยาบถ คือยังอัตภาพให้เป็นไป ด้วยการเข้าไป
ประกอบด้วยธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยเจ้า และด้วยการประกอบด้วย
ธรรมมีทิพวิหารธรรมเป็นต้น ในกุฎีนั้น.
จบอรรถกถาวัลลิยเถรคาถา